الفصل السابع والعشرون... ليالي الزين...
انت في الصفحة 1 من 4 صفحات
الفصل السابع والعشرون
فوق فى اوضه العشاق
عارفه يا اجمل حاجه حصلتلى وفحياتى انا لو مت دلوقتى وانا فى حضنى هكون امتلكت الدنيا وما فيها
لى لى پخوف وحطت اديها على شفيفه
بعد الشړ عنك يا قلب لى لى انا مقدرش اعيش بعدك يا زينى انت اول دقت قلب واول حضڼ بعد بابا الله يرحمه احس فيه بالامان
زين ولسه توهانه فى جمال لى لى ورقتها
لى لى بدلع
وجنتك بين اديك يا قلبى
زين
يلهوى على دلعك وعلى ال بتعمليه فيا . بيحاول يوصل لى لى باى شكل وواقف وراكن على العربيه ومستنى حد وشويه وجه شخص
جاسر
ايه الاخبار جبت رقمها
ايه يا بيه اهو اتفضل بس ياريت سرتى ما تجيش فى اى حاجه انا عندى عيال عاوز اربيها
جاسر بشده
ماتخفش وخد المبلغ ال تفقنا عليه
وبعديها مشى جاسر وهو فرحان جدا ان وصل لاول الطريق ال هيوصله لى لى وصمم انو هيكلمها الصبح عشان تقبله
اما فى فيلا نادر
دخلت نهى تطمن على مريم انها نايمه وبعدين دخلت اوضتها
وهيا قدام المرايه وسرحانه وبتفتكر كلام نادر
نهى اتوترت جدا . نادر من ظهرها برقه عند رقبتها
وبصوت هامس وحشتنى الشويه دول اوى
نهى بتوتر
اصل كنت بطمن على مريم وماما
نادر بنفس الهمس وډافن راسه فى رقبتها
انتى جننتنى يا نهى بجد انا مكنتش متخيل انى بحبك لدرجه دى اول ما اعرفت ان عمك هيجوزك كنت هصور . انتى ملكى انا بس
هى حبيبت قلبى مكسوفه منى اوى كده ولا خاېفه منى
نهى بتوتر
الصراحه الاتنين
نادر بابتسامه جذابه
تؤتؤ طول ما انتى معايا اوعى تخافى من اى حاجه لانى عمرى ما هأذكى لانك روحى اما بنسبه للكسوف هنسهولك .. وانتى بين ايديا
ضحكتك حلوى اوى
نادر
ضحكتى بس ال حلوه
نهى بخجل
بس بقا انا مسكوفه اصلا جدا
نادر
نادر بصوت هامس وحنين
.
اما الغلابه مى وسيف فاخرهم فى اليله دى كان كلام وضحك وبس
وتصبحوا على خير
تانى يوم الصبح كان يوم جديد ملئ باحداث كثيره
قام زين من جمب لى لى براحه جدا عشان متصحاش وياسها من جبنها وغير هدومه ونزل يروح الشركه
زين
صباح الخير
مهاب وناديه والجد
صباح النور يا حبيبى
الجد
امال فين لى لى متزلتش ليه
زين
نايمه فوق مردتش اصحيها حسيت انها تعبانه وعوزه ترتاح
ناديه
خليها برحتها تستريح وانا لما تصحى هفطرها
زين
ايوه يا ماما خلى بالك من اكلها لانها مش بتاكل الايام دى خالص
ناديه
معلش يا حبيبى هيا الايام دى كده الحمل صعب اما انتم بتجوا بساهل
شويه ومى نزلت ولبسه عشان تروح الكليه
امال لى لى منزلتش يا زين عاوزين نروح