الفصل الثاني والعشرون... ليالي الزين...

الفصل الثانى عشر
طلع زين يجرى على مكتب بباه وفتحه من غير ما يستئذن
لقى لى لى واقفه جمب بباه وهو بيشرحلها الشغل
زين وبانفعال
انتى ايه ال جابك هنا وايه ال انتى لبسه ده وازاى تخرجى كده
مهاب
زين صوتك عالى ليه وبعدين كلمنى انا لى لى جايه معايا
زين بنفس الڠضب
يعنى انت سايبها تطلع كده عادى بالمنظر ده
مهاب بمكر
وفيها ايه ماله لبسها اختك بتلبس زيه ومش بتتكلم

زين بعصبيه وخبط على المكتب
لا مينفعش تجى كده الشركه وبعدين هيا جايه ليه اصلا
لى لى ببرود
نعم جايه ليه جايه عشان اشوف شركتى واتعلم وامسك الشركه معاك مش ده حقى انا حفيده الفيومى ولا ايه
زين بصلها وساكت وهيا فضلت بصاله بصت تحدى
ومهاب بيراقبهم
حب مهاب يسبهم سوا
زين انا ماشى ورايا مشوار مهم كمل انت مع بنت عمك وبعدين وصلها على الاتليه ال بنشترى منه مى هتستناها هناك
لى لى بتوتر
لا هاجى معاك وكفايه كده النهارده
مهاب بسرعه مصطنعه
مش هينفع ده معاد مهم زين معاكى مټخافيش واشرحلها الشغل براحه يا زين ولى لى هتستوعب بسرعه
وطلع مهاب من الاوضه بسرعه
ايه ال جابك الشغل
لى لى بتحاول تسيطر على اعصابها وببرود
اتهيالى انا رديت جايه امسك الشركه معاك ده حقى
زين بغيره ظاهره عليه
وايه الهباب ال لبساه ده
لى لى بمكر
وبتبص لى نفسها من فوق ل تحت ماله لبسى ده ماما ناديه الجيبهولى
وبعدين البس كويس عشان يبان انى سيده مجتمع مش فلاحه جايه من ورا الجاموسه عشان اشرفك يا زين باشا ومتستعرش انى بنت عمك
زين محسش غير وهو بيشدها من خصرها لحضنه
ليالى اتخضت وغمضت عنيها من قربه المهلك وهو ميل عليها شم عبيرها
وصوت هامس مش هتنسى بقا انا اتاسفتلك
شويه والباب خبط فاقت لى لى وزقته بعيد عنها
حاولت تهدى من ضربات قلبها ال كان مسموعه
وزين اخد نفس طويل وهو بيحاول يكتم غيظه عشان بعد عنها فى اجمل لحظه
وصوت كله ڠضب
ادخل
السكرتيره
زين بيه نادر بيه بيقول ل حضرتك انو خارج للجتماع بره المجموعه ومش هيرجع الشركه تانى
فى الوقت ده تلفون لى لى ضړب وكانت مى
لى لى
ايوه يا مى
مى
يلا تعالى لقټلك فستان حكايه متتاخريش
لى لى
طيب خلاص انا جايه على طول
زين بيبصلها وهيا بتلم حاجتها وسرحان فى جمالها ال هوسه
ليالى رفعت وشها لقته بيبصلها
لى لى
احم انت هتوصلنى ولا اطلب اوبر عشان انا جيت مع عمى فى عربيته ما جتش بعربيتى
زين بعصبيه
نعم تطلبى ايه سمعينى كده
ليالى
اوبر يعنى لو مش فاضى توصلنى
زين وپغضب