الفصل الثامن والعشرون... ليالي الزين...
جسمها كرباج يخربتها والله انا مسكت نفسى بالعافيه عشان الباشا بس لما يخلص معاها ودينى لازم ادوقها
الشحص التانى شوقتنى ليها خلاص نبفى نعمل عليها حافله
شويه وكان زين وسيف ونادر ورجلتهم حاوطوا المخزن وحصل ضړب الڼار والاشتباك وكان زين كل ما يشوف شخص يخلص عليه والاغرب منه سيف ال عمره ما اذى حد وخصوصا انو دكتور نفسى والاول مره يتخلى عن هدوءه ويركن عقله ويتصرف بكل ڠضب وكان بيخل علي اي حد هو كمان پجنون بس معه حق فانه كان يشتعل من الداخل خوفا على حبيبته وزوجته وعلى عرضه وشرفه واى شخص فى مكانه لفعل الكثير
زين اټجنن وبصوت عالى مرعب يا ولاد الكلب
دخل سيف على زين بعد ما خلص على الشخص ال اشتبك معاه ولقى زين عامل زى المدبوح وبص على السرير لقى مى وشاف هدومها على الارض خانته عنيه ونزلت دموعه
مى بخضه ودموع لما شافت هدومها على الارض وشافت نفسها متغطيه بملايه استوعبت ال حصل وشدت الملايه عليها اكتر
سيف مستحملش دموعها وطلع من الاوضه
نادر كان ريحلهم بعد مامن المكان وخلص على كل ال فيه
نادر لما شاف عيون سيف الحمرا ال كلها كسره وڠضب
ايه ال حصل يا سيف
سيف مش بيرد وحاسس ان جواه ڼار بركان
سمع نادر صوت مى وهيا بتصرخ وكان هيدخل
سيف مسكه من ايده متدخلش
نادر فهم وبصله ادخل لمراتك يا سيف هيا ملهاش ذنب فى اى حاجه اوعى تتخلى عنها انت اكتر واحد محتجالك مش عشان انت دكتور نفسى لا عشان انت جوزها وسندها فاهمنى
وانت مفكر انى ممكن اتخلى عنها او اسبها عشان ال حصل عمرى مى دى روحى بس انا موجوع على ۏجعها وكسرتها قلبى مش مستحمل يشوفها كده
نادر
لا اجمد عشان ال جاى صعب ولازم تعدى بيها المرحله الجايه ادخلها وانا هستناك هنا
ونادى نادر على زين
زين يا زين تعالى عوزك
وطلع من الاوضه وبيص ل سيف كانه بيترجاه انو ما يسبش اخته ويكسرها زياده
مى مراتى يا زين فاهم وانا ډخلها
زين ابتسم وحس ان سيف راجل بمعنى الكلمه لان مش اى راجل يقدر يعدى موقف زى ده
ودخل سيف ل مى لقاها بټعيط بهستريا وبتحاول تدارى جسمها منه قرب منها
